Gebruikelijke hulp is de hulp die in het algemeen mag worden verwacht van uw echtgenoot, ouders, inwonende kinderen of andere huisgenoten. Onder gebruikelijke hulp kan ook gebruikelijke zorg vallen. Gebruikelijke zorg is de zorg die gezinsleden normaal aan elkaar verlenen binnen het huishouden, omdat ze samen verantwoordelijk zijn voor dat huishouden. Is iemand binnen uw huishouden door een probleem of gebrek niet in staat huishoudelijke taken te verrichten, dan mag de gemeente van de andere personen in uw huishouden verwachten dat zij (een deel van) de taken overnemen. Uw gemeente mag zelf bepalen van welke personen dat wordt verwacht. De gemeente kan bijvoorbeeld bepalen dat van kinderen beneden een bepaalde leeftijd niet kan worden verwacht dat ze bepaalde taken overnemen.

Gebruikelijke hulp is breder dan gebruikelijke zorg en ziet ook op andere onderdelen dan alleen het voeren van een huishouden, bijvoorbeeld op bij het verplaatsen in en om de woning. Een huisgenoot kan u bijvoorbeeld helpen bij het duwen van uw rolstoel.

U kunt in aanmerking komen voor begeleiding onder de Wmo wanneer dit noodzakelijk is ter ondersteuning van de zelfredzaamheid of participatie, of ten behoeve van opvang of beschermd wonen. Echter wanneer het gaat om een minderjarige, dan valt de begeleiding van de minderjarige onder de Jeugdwet. Een uitzondering hierop is de begeleiding voor jeugdigen die thuis wonen en zware zorg nodig hebben (dit wordt ook wel 'intensieve kindzorg' genoemd).

De intensieve kindzorg zijn meestal meervoudig complex gehandicapte kinderen en jongeren met een verstandelijke beperking. De zorg bestaat dan bijvoorbeeld uit een combinatie van verpleging, persoonlijke verzorging en begeleiding. De begeleiding valt dan onder de Wlz. Voor personen die aanspraak maken op de Wlz, geldt dat het volledige zorgpakket Wlz, naast verblijf, persoonlijke verzorging, verpleging, behandeling, het individueel gebruik van mobiliteitshulpmiddelen en vervoer naar dagbesteding en dagbehandeling, ook uit begeleiding bestaat.

Mensen in detentie hebben geen recht op een voorziening op grond van de Wmo 2015. Gedetineerden komen in aanmerking voor voorzieningen welke worden verstrekt door de Dienst Justitiële inrichtingen. Dat geldt niet alleen voor hulpmiddelen, maar ook voor begeleiding, persoonlijke verzorging en thuiszorg (zie ook Vademecum Verstrekkingenpakket medische zorg van de Dienst Justitiële Inrichtingen). Daarnaast zijn er verschillende vormen van verlof.

In het algemeen geldt voor gedetineerden dat zij tijdens hun verlof (voor zover nodig) op kosten van Justitie recht hebben op voortzetting van de hulpmiddelen en/of begeleiding die zij in de justitiële inrichting ook verstrekt krijgen.

Nee, de aandoening is niet van doorslaggevend belang om in aanmerking te kunnen komen voor een maatwerkvoorziening.

De doelgroep van de Wmo 2015 voor een maatwerkvoorziening ter compensatie van beperkingen in de zelfredzaamheid en participatie betreft cliënten met een beperking, chronische psychische of psychosociale problemen. De oorzaak van de beperking, de chronische psychische of psychosociale problemen, is niet relevant. Dit betekent bijvoorbeeld dat cliënten met een 'Moeilijk Objectieveerbare Aandoening' (MOA) ook in aanmerking kunnen komen voor maatschappelijke ondersteuning.

Dat de aandoening niet van doorslaggevend belang is voor de compensatieplicht van het college gold ook onder de Wmo 2007. Dit betrof destijds een wezenlijk verschil met de Wet voorzieningen gehandicapten (Wvg), waarin de beperking het gevolg moest zijn van een ziekte of gebrek (artikel 2 lid 1 WVG juncto artikel 1 lid 1 onder a Wvg).